De ongelooflijke kracht van dankbaarheid en connectie

Ik lig met mijn zoontje in ziekenhuis met – terug een longontsteking, hij is 2 jaar oud en op 7 weken stonden we hier ook, in hetzelfde ziekenhuis, bijna in dezelfde kamer, het roept momenten op die hevig waren en ook momenten van dankbaarheid. 

Ik lag gisteren in bed en voelde dat ik vandaag deze blog moest schrijven. Hij slaapt terug en neem ik even een moment om dit uit te schrijven.

De ongelooflijke grote kracht van dankbaarheid en connectie, niets kan het overstijgen

Koorts aan meer dan 40 graden, uitgeput en bleek, mijn zoontje had het niet zo goed. Na kinderarts bezoek was het duidelijk, longontsteking en vermoeden van een bacteriële infectie er bovenop. En dan het lange wachten op de resultaten van de testen en de foto van de longen in de spoed. Elk ouder die dit al heeft meegemaakt kent het gevoel. Eerst en vooral wil ik zeggen dat mijn zoontje aan de betere kant is, verder gaat deze blog niet over mijn schat van een zoon, wel over de verbindingen met de mensen hier.

De testen waren duidelijk: longontsteking met 2 bacteriële infecties er bovenop, in ziekenhuis blijven was de boodschap. En toen, toen kwam een verpleegster van pediatrie binnen. Ze keek me in de ogen en we ontmoetten elkaar opnieuw, bijzonder. Ze glimlachte en dat deed ik ook. Hoe prachtig, ze wist nog goed wie ik was en de warmte was direct voelbaar tussen ons, net zoals 2 jaar geleden. We liepen bijna arm tegen arm naar buiten en praatten even bij. We glimlachten op weg naar de kamer en ik kreeg rust, we gaan er weer voor net zoals 2 jaar geleden en nu zijn we er vroeger bij, het komt goed.

Hoe raar het is terug op deze plek te zijn, toen we die avond naar de kamer gingen was er ook iets vertrouwd, de warmte en de liefde van de zorg van de verpleegsters… het kon niet anders dan me raken. De een na de andere verpleegster kwamen binnen en degene die ik ontmoet had 2 jaar geleden, vertelde me dat ze me herinnerden, zo’n dame - zo’n mama waar je graag bij bent en die waardering geeft voor wat we doen en ook helder zegt wat ze nodigt heeft. Wat voel ik me verwelkomt, wat voelt dit goed.

En gisterenochtend was heel bijzonder. Véronique de verpleegster kwam binnen, we keken elkaar aan en onze ogen vulden zich van tranen die gemixt waren tussen dankbaarheid en geraakt worden. Haar ogen keken helemaal tot in mijn ziel en ik verwelkomde haar.

Daar was ze, dé vrouw

Daar was ze dan, de vrouw die me opraapte toen ik 2 jaar geleden in elkaar zakte en crashte.

Daar was ze, de vrouw die me courage toesprak dat we er samen voor dienden te gaan.

Daar was ze de vrouw, bij wie ik uithuilde omdat ik bang was.

Daar was ze de vrouw, die me deed lachen.

Daar was ze de vrouw, die altijd de extra mile ging om alles zoveel mogelijk te ontlasten.

Daar was ze, daar was ze.

Mijn hart verwarmde en we raakten elkaar aan, dankbaar voor het feit dat onze paden elkaar terug kruisen hoe minder leuk ze dan ook zijn.

Gisteren kwam ze langs, ze wou me nog graag spreken voor ze op weekend vertrok. Ze zei, ‘ik kan niet anders dan je spreken, mijn collega-verpleegster zei, neen de mama heeft gezegd niet te storen, en ik kon het niet laten, ik moest met je spreken’. En wat toen kwam, was zo verwonderlijk mooi….

‘Els, je hebt me al 2 jaar de kracht gegeven om voor mijn job te gaan. Ik ben die momenten nooit vergeten en zeker niet het moment dat je afscheid kwam nemen. Je keek me in de ogen, bedankte me zoals nog niemand anders het deed en je gaf me een lange intense knuffel. We keken toen in elkaars ogen en de tranen vloeiden van dankbaarheid.’

‘Dat moment heeft me zo geraakt en het heeft me zoveel kracht gegeven dat ik dit je graag wou komen vertellen. Het moest eruit.’

Ook nu kwamen er traantjes piepen, andere tranen dan toen 2 jaar geleden. Tranen van intens gelukkig zijn, intens dankbaar dat zo’n momenten kunnen en er mogen zijn.  Momenten waar 2 volwassenen elkaar in hun diepste kwetsbaarheid laten zien. Wat is dat krachtig en ongelooflijk doordringend.

En dit wil ik nu aan jullie kwijt.

Niet in onze Belgische of Nederlandse DNA

Ik hoor soms mensen zeggen, “waarderen els dat zijn we niet gewoon en dat is moeilijk”. En ja, ik kan dit bevestigen, ik heb het mezelf ook dienen aan te leren 6 jaar geleden en steeds dien gaat het steeds beter en beter. Ik kan zeggen dat mijn ganse omgeving hierdoor geëvolueerd is naar meer begrip, meer uitspreken naar elkaar en een ontzettend vertrouwen in elkaar.

En ja, het zit inderdaad niet in onze Belgische of Nederlandse roots verweven. Moeilijk, ja, net zoals alle dingen die je aanleert, onmogelijk, neen.

Je voelt het in elk woord die hier geschreven is hoe ik onvoorwaardelijk geloof in waardering, connectie, kwetsbaarheid en de dankbaarheid die eruit rolt.

Je hebt de keuze, right now

Het is een keuze die jij maakt en je nu kan maken. Om uit te spreken naar je omgeving waar je ze dankbaar voor bent en waar je ze voor waardeert. Een keuze die jij op dit moment, terwijl je dit leest, voor kan kiezen.

Hoe lang is het geleden dat je jouw omgeving vertelde wat je zo in hun waardeert?

Je partner zei hoe dankbaar je naar hem of haar bent?

Je kinderen?

Je vrienden?

Je collega, je baas, de organisatie?

Naar onze kinderen lukt het nog wel, voel zo beetje aan voor velen als ‘daar mag dat’. Zo wie zo, ja daar mag het zeker en blijven doen want de eerste 7 jaar van ons leven wordt onze bril gevormd, dus zeker blijven doen.

Echter dat het enkel ‘mag’ bij kinderen, niets is minder waar. We hunkeren allemaal naar waardering,  en erkenning, elk op zijn/haar eigenste manier.

En ja, we hebben op lange termijn een job te doen onszelf te waarderen voor wat er bij onszelf is en niet afhankelijk te zijn van de ander. Laten we beginnen stap per stap en dat is alvast anderen te waarderen en de waardering van andere binnen te nemen, niet zomaar van je af te laten vloeien als water van een verticaal oppervlakte.

Wees dankbaar voor wat er is en was. Elke dag opnieuw.

Geef gerust je comments hieronder, benieuwd hoe dit je al dan niet raakt en wat het in beweging zet.

Wil je meer inspiratie? Neem eens een kijkje bij ons aanbod en volg ons op Instagram.