Kan ik dit wel? Ben ik het waard? Wie ben ik?
Jij bent groot en ik ben klein
Eigenwaarde: Kan ik dit wel? Ben ik het waard? Wie ben ik?
Mijn missie: dankzij zelfacceptatie ruimte brengen aan zelfliefde en eigenwaarde. Ja dat is wat ik doe in mijn leven en liefst met zoveel mogelijk mensen.
En vandaag help ik mensen stil te staan bij wat al in hun rugzak zit en aandacht te hebben voor wat ze al kunnen, doen, welke prachtige eigenschappen ze hebben. Als we allemaal iets meer aandacht bij onszelf hebben voor wat er al is kunnen we onszelf meer accepteren en hoeven we niet steeds in de kramp te gaan als iemand of iets gebeurt dat over ons gaat.
Deze blog is uit mijn vingers gevloeid na mijn moodswing die ik vanavond voelde. In de voorbereiding van mijn workshop ‘IK BEN OK’ op 28 mei (wat een toppertje wordt) ben ik vandaag naar “YES I CAN and I LOVE it” geswingd nu naar “NIEMAND IS OP ME AAN HET WACHTEN, DE ANDEREN zijn zoveel GROTER.”
Hoe gek toch hé hoe onze mind echt tricks met ons speelt. Ene moment kunnen we in extase zijn en enkele uren later voelen we ons down, zelf shit.
En mijn ganse systeem roept: “uit die Kalimero aub, doe jezelf dit niet aan!"
Mijn lijf roept en giert, komaan je hoeft hier niet in te gaan en toch voel ik me mezelf in wentelen. Schaamte, zelf medelijden, ik ga dit niet kunnen.
Terwijl mijn ganse lijf zegt: NEEN, dit klopt niet damnit, je kan dit verdomme wel. Ja dat is het vieze aan het verhaal, ook al willen we het allemaal niet geloven als we het de eerste keer horen, we doen het onszelf aan. Niemand zegt dat we in KALIMERO hoeven te gaan. Niemand zegt dat we ons boos, klein, groot, dik, dun, verdrietig, overstuur, enz dienen te voelen. Wij creëren dit binnen onszelf.
Ons hamer stemmeke die zegt dat het niet goed genoeg is. Ik zie goed opgebouwde websites, ik zie mooie e-books, ik zie double digit duizenden likes op iemands facebook pagina en ik denk oh lalala, dat is hier allemaal ver van mijn bed show. Ik ga dat nooit niet kunnen. Niets is minder waard. Ik heb een prachtige combinatie van marketing competenties, kennis en the right attitude. En toch voel ik me even kalimero.
Dus tijd om achteruit te gaan - neem afstand
De gouden tip op dat moment is, neem afstand. Soms zitten we er zo hard in dat we het gewoon niet meer zien en overzicht kunnen behouden. Relativeren van wat er gebeurt en wat je tegen jezelf zegt.
Door letterlijk achteruit op je stoel te gaan zitten, of enkele meters verder weg te gaan van waar je je op dat moment bevindt laat je al toe om met meer afstand naar de situatie en jezelf erin 🙂 te kijken.
Hoe kan ik nu een beetje meer mijn plek nemen? Wat is er mogelijk? Wat zijn mijn opties?
Zet deze vragen in om met een nieuwe blik te kijken.
Mijn optie vandaag die ik gekozen heb: dit artikel schrijven en jullie laten weten dat het niet nodig is om je kleiner te maken. Neem je plek in, vandaag nog, net zoals ik, met iets haalbaars, al is het iets heel kleins.
En dan is het tijd om de ananas in stukjes te snijden en er lekker van te smullen.
Nieuwsgierigheid getriggerd? Neem ook eens een kijkje bij ons aanbod en volg ons op Instagram.
