De kracht van aanraking

Ik las een prachtig artikel van DE MORGEN rondom de kracht van aanraking (Melissa Janssens) op 5 november en kon me niet inhouden een deel met jou te delen.

Ik ben hier zelf persoonlijk enorm mee bezig en merk het FENOMENALE effect op mezelf en mijn klanten. 

Als we het kunnen toelaten om net zoals in onze kindertijd fysiek contact te hebben, dan kan je letterlijk spreken van TANKBEURTEN, voor jezelf en voor de ander, ook op 'volwassen leeftijd'.

Er zit een taboe op aanraking als we volwassen zijn. Dan mag het ineens niet meer. We merken allemaal op wat een knuffel, een aanraking met ons doet (het doet ons goed!), echter erachter vragen, dat doe je toch niet. Laat staan het zelf in gang zetten.

Ook als je het niet gekend hebt als kind, niets weerhoudt je om het jezelf NU wel te geven. Het is het echt waard, ook al vinden mensen dat misschien raar, dat trek je je toch niet aan? Zeker als het je zoveel kan brengen?

Ik dacht ook dat we onszelf alleen konden reguleren, niets is dus minder waar. We hebben de andere nodig om onszelf te reguleren. Net zoals je op deze wereld bent gekomen, gedragen door je moeder, we reguleren onszelf door de andere.

Melissa Janssens schrijft erover in haar artikel:

Toen je nog een baby was, hoefde je maar luchtbelletjes te blazen, jolig te kirren of woest om je heen schoppen in je kruippakje om opgepakt te worden en te verdrinken in dat warme bad vol liefde, beter bekend als mama's armen. Een kind draag je negen maanden in je buik én negen maanden op je buik, zegt men al eens. Aanraking, daar draait het om.

Naarmate we ouder worden, raken we minder aan. Een kind groeit op met de opvoedingsregel die je ook ziet op het bordje in de antiekwinkel: 'Niet aankomen'. Dan breek je geen porseleinen serviezen en geef je in het latere leven ook geen foute signalen. Zo raken we vervreemd van onze innerlijke drang, die al eens bovenkomt als we een glaasje op hebben. Vallen de remmingen weg, dan raken we elkaar vaker aan. En net die liefkozingen staan in mijn geheugen gegrift. De hand van mijn beste vriendin op de mijne als ik huil. Een langgerekte omhelzing na middernacht op een parkbankje. Een vriendin die me een kopje geeft alsof ze de poes des huizes is.

Onlangs vertelde iemand over zijn kindje die te vroeg geboren was en in couveuse lag. Elke dag waren er aantal keer een half uurtje dat het kleine spruitje op de mama of papa lag en direct kon je zien dat alle indicatoren op het scherm - in de positieve zin - verbeterden. Ongelooflijk hoe krachtig aanraking is.

Het is ondertussen ook bewezen dat we gelukkiger worden in verbinding met de ander. Stel je voor dat die verbinding ook af en toe fysiek kan, hoeveel diepgaander zouden onze relaties niet zijn?

Het kan in veel verschillende vormen: arm in arm, schouder tegen schouder, je hoofd op iemands borst, je hangt tegen het been aan van iemand, enz. Probeer het uit met iemand waar je je veilig voelt, wat heb je te verliezen?

Het is een primaire behoefte, net zoals eten en drinken. Dat ontneem je jezelf toch ook niet? Daar hebben we dan grondige gefundeerde redenen voor want dan weten we "rationeel" dat we het niet zouden overleven. En emotioneel voelen we ook dat we soms gewoon HUIDHONGER hebben.

In het artikel lees je ook hoe dit wetenschappelijk onderbouwd is (Melissa Janssens). "Ze verwijzen naar het wereldberoemde experiment van Harry Harlow. Hij zonderde aapjes bij de geboorte af van hun moeder en zag later hoe dat vroege isolement gevolgen had. Op latere leeftijd misten de apen hints van anderen, ze konden geen problemen oplossen, werden depressief en konden niet paren. "

Ook bij mensen zijn duidelijke indicaties zichtbaar:

Niet alleen voor de aapjes van Harlow, maar ook voor baby's is aanraking dus van vitaal belang. "Onder het regime van de Roemeense dictator Ceaușescu waren er in de Oostbloklanden weeshuizen waar kinderen nooit werden aangeraakt", zegt Ponnet. "Vandaag weten we dat de afwezigheid van interactie en fysieke verwaarlozing de hersenen aantast. Delen van het brein blijven onderontwikkeld, waardoor mensen zich onvoldoende ontplooien en een lagere levensverwachting hebben."

of wat denk je van deze?

Recente onderzoeken bevestigen ook dat schijnbaar triviale aanrakingen zorgen voor grotere fooien bij serveersters, meer aankopen in een winkel.

Mooie quote om mee af te sluiten uit het artikel:

'Af en toe de warmte van een omhelzing voelen, is beter dan jarenlang door een dor landschap gaan'

Wil je meer inspiratie? Neem eens een kijkje bij ons aanbod en volg ons op Instagram.